وجه شباهت ایران دیروز با آمریکای امروز، دوران ریاست جمهوری آقای احمدینژاد است؛ اگر مقام معظم رهبری با اقدامات حکیمانه جلوی اقتدارگرایی هایی که منافع ملی امان را نادیده می گرفت نگرفته بودند، رییس دولت نهم و دهم نیز دنبال اینچنین اقدامات بی ثبات کننده و عمدتا هزینه سازی بود.
مرضیه وحید دستجردی، دبیر ستاد جمعیت مهمان کافه خبر بود. او در گفت‌وگویی مفصل درباره سیاست‌های جمعیت در ایران به پرسش‌های ما پاسخ داد. در بخشی از این گفت‌وگو درباره یک وعده قدیمی سوال شد: به دوره احمدینژاد برگردیم، ایشان گفته بودند به نوزادن یک حساب یک میلیونی می‌دهند، خاطرتان هست؟
بله.
سرنوشت این حساب‌ها چه شد؟
انجام ندادند، فکر می‌کنم منابعش موجود نبود.
آیت الله غرویان گفت: انجمن حجتیه یک تز داشته و دارند و آن عدم مداخله در سیاست بود. ولی گفتند انقلاب اصلی را باید امام زمان انجام دهند و در زمان غیبت کسی نباید به عنوان پرچم حکومت اسلامی بر افراشته کند. ولی الآن این تندروها و افراط‌گرایان اصولگرا، در سیاست هستند.
ریچارد نفیو معتقد است دولت احمدینژاد به‌رغم درآمد‌های سرشار نفتی، تصمیم به واردات کالا‌های تجملی و پایین نگه داشتن تصنعی قیمت ارز گرفته بود، که این دقیقاً به معنای این بود که ایران با خط‌مشی مورد نظر امریکا حرکت می‌کرده است.
طی ساعات گذشته، ویدیویی از یک جلسه با حضور محمود احمدی نژاد در فضای مجازی وایرال شد که در آن یکی از حضار با خواندن ترانه‌ای عاشقانه از امید، خواننده ایرانی، مرز‌های تملق را جابه‌جا کرد.
مشاور سابق احمدی نژاد با اشاره به فعالیت مدرسه مدیریت ایرانی می‌گوید: مدرسه مدیریت ایرانی از طرف دفتر خود احمدی نژاد اداره می‌شود و جای مستقلی نیست. به عبارت دیگر او به واسطه مدرسه مدیریت ایرانی فضایی را فراهم کرده که افراد با دفتر او در آنجا حضور پیدا کنند و احمدی نژاد در آنجا درباره موضوعاتی که مدنظرش است، سخنرانی می‌کند.
در گفتگوی فرماندار سابق خرمشهر در یک برنامه تلویزیونی آمده است: مردمی با ایمان، غیور و مرزبان داشتیم؛ ببینید ما چه چیزی ساختیم، مشتی مردم گرسنه. آنجا مردمی وجود دارد که برای فرستادن دو دخترشان به مدرسه فقط یک دست لباس دارند. دختر دومی صبر می‌کند تا دختر اولی از مدرسه بازگردد لباس خواهرش را بپوشد و به مدرسه رود.
نماینده سابق مجلس گفت: در مجمع تشخیص مصلحت نظام هم که آقای احمدینژاد حضور دارد که تمام بدبختی‌های مملکت از سر اوست، نمی‌توان توقع داشت او برای ما تصمیم بگیرد. او چطور می‌خواهد تصمیم بگیرد. درکل ما در این‌جا قوه عاقله نداریم.